வயதுக்கு வந்தும்
தாவணியறியாத
வெள்ளை றோயாவே…!
“பூனைக்கண்களை”
இல்லை….இல்லை….
நீல வைரங்களை
காவல் காக்க
இமைகளில்
வெள்ளைவேலி போட்ட
வெண்புறாவே…!
சோளம் பொத்தியின்
பஞ்சணையாய்
பளபளக்கும்
சுரியக்கூந்தலையுடையவளே….!
சஞ்சீவியாய் வளர்ந்து
நாணலை
இடையாக்கியவளே…!
நிலவொளியை நேசித்த
மின்மினிகளை
காதுகளில்
சிறைப்பிடித்து வைத்த
சிங்காரியே…!
பூப்பெய்திவிட்டதை
பறைசாற்ற விரும்பாத
புதுமைப்பொக்கிசமே….!
ஐரோப்பாவில் பிறந்த
என் ஆசிய முல்லையே!
உன்னை
நான்
நேசிக்கிறேன்
ஆனால்
உன்னைநான்
காதலிக்கவில்லை..
ஏனெனில்
ஐரோப்பியக் குருதியில்
ஆசியக்கலாசாரத்தை
வளர்க்க -என்னால்
முடியாது
எனவே
நான்
என்னை இழக்கத்தயாரில்லை.
ரமேஷ் வவுனியன்.